Choroby zapalne jelit (IBD) są przewlekłymi, nawracającymi stanami zapalnymi przewodu pokarmowego. Dwie główne postacie to choroba Leśniowskiego-Crohna (CD) i wrzodziejące zapalenie jelita grubego (UC), które mają podobne objawy, takie jak biegunka, ból brzucha i utrata masy ciała . Patogeneza obu form jest złożona i obejmuje różne predysponujące czynniki środowiskowe i genetyczne, które wraz ze zmienioną florą jelitową mogą wywoływać zaburzenia błon śluzowych i powodować przenikanie antygenów światła do ściany jelita. Aktywacja komórek odpornościowych przez te antygeny i przewlekłe, niekontrolowane zapalenie jest kluczowym składnikiem patogenezy IBD, a pacjenci są dziś leczeni głównie środkami przeciwzapalnymi i immunosupresyjnymi.

Długotrwałe stosowanie tych leków może jednak wywoływać ciężkie działania niepożądane, a obecnie duży wysiłek włożony jest w znalezienie nowych podejść terapeutycznych.

Dlatego jednym z obiecujących podejść jest aktywacja receptorów kannabinoidowych w jelitach, co nie tylko tłumi wiele objawów związanych z IBD, takich jak biegunka i nadwrażliwość trzewna , ale także hamuje reakcję zapalną.

Badania przeprowadzone na mysich modelach z różnymi zapaleniami jelita grubego, pokazały że aktywacja obu receptorów CB spowodowała złagodzenie stanu zapalnego jelit, zmniejszenie nadwrażliwości trzewnej i bólu brzucha, a także zmniejszenie zapalenia jelita grubego i biegunki.

Podwójne hamowanie enzymów FAAH i cyklooksygenazy indukuje ochronę zarówno przed uszkodzeniem przewodu pokarmowego wywołanym przez NLPZ, jak i zapaleniem jelit.

Zatem dane eksperymentalne sugerują, że układ endokannabinoidowy stanowi obiecujący cel w leczeniu chorób zapalnych jelit oraz modulowanie aktywności receptorów  CB1 i CB2, może mieć potencjał terapeutyczny w wielu chorobach, w tym w zespole otyłości (metabolicznym), cukrzycy, schorzeniach neurodegeneracyjnych, zapalnych, sercowo-naczyniowych i zaburzeniach psychicznych, chorobach wątroby i skóry, bólach, raku, a także w nudnościach i wymiotach wywołanych chemioterapią.

Ponadto dane z literatury sugerują, że kannabinoidy hamują wydzielanie kwasu żołądkowego. Odkrycia te sugerują, że uwalnianie nie-cholinergicznych pobudzających neuroprzekaźników może być regulowane przez receptory CB.

Poza tym, receptory CB1 i CB2 oraz enzymy zaangażowane w regulację syntezy i degradacji endokannabinoidów są potencjalnymi celami, które można modulować w celu ochrony błony śluzowej żołądka przed erozją, zmianami na błonie śluzowej i stanem zapalnym.

Aktywacja receptorów kannabinoidowych przez egzogenne lub endogenne ligandy zmniejsza powstawanie różnych rodzajów eksperymentalnych wrzodów żołądka. Na przykład Δ9-THC zmniejszało uszkodzenie błony śluzowej wywołane podwiązaniem odźwiernika. Łagodził również wywołane przez diklofenak uszkodzenia błony śluzowej żołądka, podawane doustnie lub dootrzewnowo.

Podsumowując , dopasowanie układu endokannabinoidowego wpływa na różne procesy fizjologiczne i patofizjologiczne  przewodu pokarmowego, a także receptory kannabinoidowe oraz na enzymy regulacyjne , które są odpowiedzialne za syntezę lub degradację endokannabinoidów które to mają za zadanie ograniczyć rozwój zmian chorobowych błon śluzowych przewodu pokarmowego, krwotoku i stanów zapalnych.